دکلمه احساسی هوشنگ ابتهاج؛ سالها ناگفته ماند این شرح درد🥀

دکلمه احساسی هوشنگ ابتهاج؛ سالها ناگفته ماند این شرح درد🥀

سالها ناگفته ماند این شرح درد
دردمندی خوش نفس سر بر نکرد
غاشقان رفتند از این صحرا خموش
بر نیامد از دل تنگی خروش

دردها را سر به سر انباشتند
انتظار سینه ی ما داشتند
تا نفس داری دلا فریاد کن
بستگان سینه را آزاد کن

او نشان عاشقان دارد ببین
عاشقی صد داغ عشقش بر جبین
عاشقان چون زندگی زاینده اند
عاشقان در عاشقان پاینده اند

عشق از جانی به جانی می رود
داستان از جاودانی می رود
مردن عاشق نمی میراندش
در چراغی تازه میگیراندش

سرنوشت اوست این خود سوختن
شعله گرداندن چراغ افروختن
او درون ناله پنهان می رود
وز ره گوش تو در جان می رود

گوش را پاکیزه کن از بانگ بد
تا نوای خوب او در جان رسد
تو گلوی نای خود را می بری
تو ز خون ناله های خود پری

این ستمکاریست، این خون کردن است
خون چندین عاشقت بر گردن است
زین گلستان ها که ویران میکنی
اندرونت را بیابان میکنی

آن غریبت در بیابان می دود
تشنه لب بیخ دل خود میجود
عشق ای اندیشه آموز خرد
از تو هر اندیشه آبی میخورد

باغ ها را گر چه دیوار و در است
از هواشان راه با یکدیگر است
شاخه از دیوار سر بر میکشد
میل او بر باغ دیگر میکشد

باد می آرد پیام آن به این
وه از این پیک و پیام نازنین
شاخه ها را از جدایی گر غم است
ریشه ها را دست اندر دست هم است

#‌هوشنگ_ابتهاج #‌ابتهاج #‌سایه #‌شعر #‌شعرنو #‌شعرسپید #‌شعرعاشقانه #‌شعر_کوتاه #‌شعرخوانی #‌عاشقانه #‌عشق #‌احساسی #‌دکلمه #‌دکلمه_عاشقانه #‌دکلمه_غمگین