داستان هنرمندی شهید رجایی

داستان هنرمندی شهید رجایی
عباس صاحب‌الزمانی، از دوستان و همکاران نزدیک شهید محمدعلی رجایی در دبیرستان «کمال» تهران، نقل می‌کند که ایشان در جایگاه معلم این مدرسه رویکرد خارج ساختن دانش‌آموزان از قالب ثابت درس و نمره و علاقه‌مند کردن آنان به کارهای دیگر را در پیش گرفته بود. ازاین‌رو متن‌های مناسب سرود و تئاتر را تهیه می‌کرد، متن آن‌ها را در اختیار دانش‌‌آموزان قرار می‌داد و بر تمرین‌هایشان هم نظارت می‌کرد (برگرفته از کتاب «سیرۀ شهید رجایی»؛ به اهتمام غلام‌علی رجایی: صفحۀ ۳۳۰). بااین‌حال، جمع‌خوانی‌ای که با صدای این رئیس‌جمهور مکتبی به جا مانده است قصۀ دیگری دارد.
براساس اطلاعاتی که از برنامۀ تلویزیونی «پرنیان صدا» دریافت کرده‌ایم، شهید رجایی جمع‌خوانی «لطف کبریا» (باغبان پیر) را در سال ۱۳۵۷ (پس‌از پایان حبس چهار‌سالۀ خود و پیش‌از پیروزی نهضت انقلاب اسلامی ایران) اجرا کرده‌اند. متن شعر آن با کلام‌پردازی خود ایشان نیز دعوتی به امید، مهربانی و جان‌فشانی در راه حق است