عاقبت ،سماجت در شکار جوجه تیغی البه درستش که بگیم : * بَُزُُن قَره .

همیشه و مدام ما حیوانات ودگربه سانان بزرگ را در شکاروکردن در مقام اول می بینیم.ک پلنگ و یا سگهای بزرگ شکاری اگر به هر شکاری بزنن،
فکر میکنیم پیروز میدان مهاجم یعنی پلنگ و شکارچی هست .
وای !! ما مرگ پلنگها را در برخورد و جدال با شکارشون ،هیچگاه ندیده ایم .
وای !!!در واقعیت ودر میدان کارزار ،هرگز ندیدیم که شکارچی ، خودش شکار شود و شکار تبدیل به شکارچی میشود .
ولی این باختن در میدان شکارگاه ،
با هوشمندی ،پلنگ یا شیر وببر وگرگ و سگ
وقتی میدان ججنگ را خطر ناکتر از مواقع طبیعی تشخیص بدهند ، با تحمل حتی ضربات شاخ ودلگد و یا حتی گاز گرفتن با آرواره پر قدرت حیواناتی مانند گوره خر وقاطر و یا شاخ کوچک گرازها ، که اگر هر حیوانی مستقیم دچار زخم شاخ خوک و گرازعای وحشی ، که هر سال سه مرتبه به دیدار برای سنجیدن شکارشان و گله آنها و برآورد کردن سن بیشتر نفرات گله و یا به بررسی میدان و نقطه درگیری اولیه و همینطور بهدمسیر فرار شکار و مقداد درگیری و محل حمله ویا محل کمین کردن خود میشوند.زخمی بشوند انچنتن که موجب مرگ انها میشود همان یک زخم. البته که اینبار،* پلنگ بزرگ و زیبا * با خوش شانسی از خطر مرگ جست.
ولی تا مدتها سوزش پوزه اش اورا رنج میده.