راز بزرگ؛ چه اتفاقی برای آخرین نئاندرتال ها در جبل الطارق افتاد؟

جبل الطارق، منطقه‌ای با تاریخچه‌ی طولانی به‌عنوان یک پایگاه دریایی، اکنون به مرکز توجه دانشمندان و باستان‌شناسان تبدیل شده است. اخیراً کشف شواهد جدید از این منطقه، گمانه‌زنی‌هایی را مبنی بر سکونت نئاندرتال‌ها در این منطقه هزاران سال پس از ناپدید شدن‌شان از دیگر نقاط اروپا به‌وجود آورده است. این یافته‌ها نگاهی تازه به تاریخ تکامل انسان‌ها و نئاندرتال‌ها می‌اندازد و پرسش‌های زیادی را درباره علل انقراض این گونه‌ی انسانی مطرح می‌کند.
زمانی که نئاندرتال‌ها در این منطقه زندگی می‌کردند، سطح آب دریا حدود 100 متر پایین‌تر از سطح کنونی بود. این بدان معناست که بسیاری از آثار و شواهد مربوط به آن دوره اکنون زیر آب دفن شده‌اند. این تغییرات جغرافیایی چالش‌هایی را برای باستان‌شناسان ایجاد کرده است، چرا که بسیاری از شواهد از جمله ابزارهای سنگی و بقایای حیواناتی که نئاندرتال‌ها از آن‌ها تغذیه می‌کردند، در اعماق دریا پنهان شده‌اند.
تیمی از باستان‌شناسان و غواصان متخصص در حال حفاری و جستجو در کف اقیانوس برای یافتن شواهد بیشتر از سکونت نئاندرتال‌ها هستند. این تیم در تلاش است تا در یک سایت باستان‌شناسی که حدود 20 متر زیر سطح آب قرار دارد، اطلاعات جدیدی به‌دست آورد. غواصان، که هم‌زمان باستان‌شناسان حرفه‌ای نیز هستند، با مشکلات عمده‌ای مانند دید ضعیف و کمبود اکسیژن روبرو هستند. با این حال، تلاش‌های این تیم تاکنون نتایج قابل توجهی به‌همراه داشته است.
کلایو فینلیسون، باستان‌شناس برجسته که در این منطقه مشغول به تحقیق است، اعلام کرده که تا کنون در غار آبی این منطقه شواهد بی‌نظیری از سکونت نئاندرتال‌ها کشف کرده‌اند. او می‌گوید: “آخرین پایگاه نئاندرتال‌ها در اینجا حدود 24 هزار سال پیش بوده است. ما فسیل‌هایی از ابزارهای سنگی و بقایای حیواناتی پیدا کرده‌ایم که نشان می‌دهند نئاندرتال‌ها از گوشت آن‌ها تغذیه می‌کردند. همچنین شواهدی از اجاق‌های آتش‌سوزی و حتی ساختارهایی مشابه باربیکیوهای اولیه نیز در این مکان‌ها یافت شده است.”
این یافته‌ها نشان می‌دهند که نئاندرتال‌ها در جبل الطارق برای مدت زمان قابل توجهی پس از ناپدید شدن‌شان از دیگر نقاط اروپا، همچنان در این منطقه سکونت داشتند.
پس از ناپدید شدن نئاندرتال‌ها از جبل الطارق، حدود 5000 سال فاصله زمانی وجود دارد تا انسان‌های مدرن به این منطقه وارد شوند. این اطلاعات باعث می‌شود که دانشمندان به این نتیجه برسند که احتمالاً نابودی نئاندرتال‌ها به‌طور مستقیم به دلیل ظهور انسان‌های امروزی نبوده است.
درحالی‌که گمانه‌زنی‌های مختلفی در مورد علت انقراض نئاندرتال‌ها وجود دارد، برخی از دانشمندان معتقدند که علت اصلی نابودی این گونه، کاهش تعداد جمعیت آنها بوده است. درست مانند گونه‌های در حال خطر امروزی مانند پانداها و ببرها، کاهش جمعیت می‌تواند به دلیل نوسانات تصادفی در محیط زیست رخ دهد. درصورتی‌که تعداد نئاندرتال‌ها به‌حدی پایین رسیده باشد که امکان بقای نسل آن‌ها وجود نداشته باشد، این جمعیت به‌طور طبیعی به انقراض می‌رسد.
همچنین، برخی از فرضیات دیگر شامل بیماری‌ها و یا هم‌آمیزی‌های ژنتیکی نیز مطرح می‌شود که می‌تواند باعث نابودی آن‌ها شده باشد.
یکی از نکات جالب در این تحقیق این است که شاید آخرین نئاندرتال درحال‌حاضر در همین منطقه زندگی می‌کرده باشد. تصور کنید که این فرد آخرین بازمانده از قبیله یا خانواده‌اش بوده و شاید در لحظه‌ای تنها نشسته و به دریا خیره شده است، گویی منتظر دوستانش بوده که از دریا بازگردند. اما آن‌ها نمی‌دانستند که آن‌ها آخرین افراد از گونه‌ی نئاندرتال هستند.
درحالی‌که پایان نئاندرتال‌ها به‌طور رسمی اعلام شده، برخی از دانشمندان معتقدند که بازماندگان این‌گونه هنوز در دنیای امروز حضور دارند. اگر انسان‌های اولیه با نئاندرتال‌ها هم‌آمیخته باشند، ممکن است برخی از انسان‌های مدرن هنوز حاوی ویژگی‌های ژنتیکی از نئاندرتال‌ها باشند.
یافته‌های اخیر در جبل الطارق نه تنها نگاهی تازه به تاریخ سکونت نئاندرتال‌ها در اروپا می‌دهند، بلکه سؤالات زیادی را در مورد علل انقراض این گونه و تأثیر آن‌ها بر نسل‌های بعدی انسان‌ها ایجاد می‌کنند. تحقیقات بیشتر در این زمینه می‌تواند به درک عمیق‌تری از تکامل انسان‌ها و تاثیرات متقابل گونه‌های مختلف انسانی بر یکدیگر کمک کند.
منبع: عصر ایران

#‌نژاد_انسان #‌نئاندرتال #‌جبل_الطارق #‌اروپا #‌انسان_های_اولیه