فاطمه الزهرا عصمه الله الکبری و حجه الله علی الحجج

حضرت فاطمه زهرا (س)، دختر پیامبر اکرم (ص)، بانویی است که با القاب بزرگی چون صدیقه، طاهره، راضیه و ام‌ابیها شناخته می‌شود. پیامبر درباره ایشان فرمود: «فاطمه پاره تن من است؛ هر که او را بیازارد مرا آزرده است.»

پس از رحلت پیامبر (ص)، جامعه اسلامی دچار اختلافات شدید سیاسی و اجتماعی شد. در این میان، حضرت زهرا (س) به دفاع از حق و ولایت امیرالمؤمنین علی (ع) پرداخت و در این مسیر با فشارها و حوادثی روبه‌رو شد که به آسیب جسمی ایشان انجامید. این رنج‌ها و مظلومیت‌ها سرانجام به شهادت ایشان منتهی شد.

تاریخ دقیق شهادت حضرت زهرا (س) به دلیل شرایط خاص آن روزها و پنهانی بودن تشییع و دفن ایشان، به‌طور قطعی ثبت نشده است. به همین دلیل، شیعیان دو بازه زمانی را به عنوان ایام فاطمیه گرامی می‌دارند: فاطمیه اول و فاطمیه دوم.

شهادت حضرت زهرا (س) تنها یک واقعه تاریخی نیست؛ بلکه نمادی از مظلومیت اهل‌بیت (ع) و فریادی خاموش علیه بی‌عدالتی است که تا امروز در حافظه امت اسلام باقی مانده است.