دیوان حافظ غزل 140 - نسخه کامل

دلبر بِرَفت و دلشدگان را خبر نکرد / یادِ حریفِ شهر و رفیقِ سفر نکرد
یا بختِ من طریقِ مروت فروگذاشت / یا او به شاهراهِ طریقت گذر نکرد
گفتم مگر به گریه دلش مهربان کنم / چون سخت بود در دلِ سنگش اثر نکرد
شوخی مکن که مرغِ دلِ بی‌قرارِ من / سودایِ دامِ عاشقی از سر به درنکرد
هر کس که دید رویِ تو بوسید چشمِ من / کاری که کرد دیدهٔ منِ بی‌نظر نکرد
من ایستاده تا کُنَمَش جان فدا چو شمع / او خود گذر به ما چو نسیمِ سحر نکرد

#‌حافظ #‌ادبیات #‌ادبیات_فارسی #‌فارسی #‌فرهنگ #‌فرهنگ_و_هنر #‌شعر #‌غزل #‌قصیده #‌دیوان_حافظ #‌موسیقی #‌عشق #‌عرفان #‌شکّرشکن #‌شاعر #‌قند_پارسی #‌زبان #‌هنر