شیخ فریدعطار نیشابوری مناجات

الهــی بر همه دانای رازی
به فضل خود ز جمله بی‌نیازی

الهــی جز درت جائی نداریم
کجا تازیم چون پائی نداریم

الهی من کیم اینجا، گدائی
میان دوستانت آشنائی

الهـــی این گدا بس ناتوانست
بدرگاه تو مشتی استخوانست


الهــی جان عطّارست حیران
عجب در آتش مهر تو سوزان

دلم خون شد ز مشتاقی تو دانی
مـرا فانــی کــن و باقــی تو دانی

فنای ما بقای تست آخر
توئی بر جزو و کل پیوسته ناظر

تو باشی من نباشم جاودانی
نمانم من در آخر هم تو مانی


قسمتی از الهی نامه

حضرت عطار نیشابوری رحمه اللّٰه