کودک بهانه گیر کودکی هایم

چون کودک بهانه گیر کودکی هایم
بهانه می‌گیرد این تن سالخورده پیرم
فریاد دارد اما بی صدا می خواند
باده و پیمانه می خواهدم
از من طلب کار ست انگار
که با داد طلب میکند
به گمانم که رسوایی ها به سر دارد
باز دیوانه و دیوانه تر گشته
شبگرد کوچه یار دلدار شده
نمی داند انگار
یار
یار دگر شده
محرم و مونس اغیار شده
دلنوشت و اجرا تورج توجی