پنجره ای خسته گرفتار در میان خشت های

دلنوشته و اجرا تورج توجی

پنجره ای خسته
گرفتار در میان خشت‌های دیوار خانه‌ای متروکه
هر خشت این دیوار صفحه دردی است
از دیوانی ناتمام
پنجره سکوت دارد
سکوتی شبیه فریادهای مردی تنها و گریان
گرفتار مانده در شام غریبانی از جنس خزان
پنجره‌ای که عمری با اشک‌های ابر در خود گریسته
و قلبش هم انگار کمی ترک برداشته
باد هر روز با زخمه ای سوزناک
صدای پنجره را در می‌آورد
پنجره هر شب از جفای شب و خاطره‌هایش
بغض می‌کند
کسی نمی‌داند که پنجره از روز اول
دلش از جنس شکستن بود
گاهی خورشید
با حرفهایش او را سوزانده
گاهی هم خزان به جانش رخنه کرده
گاهی هم در زمستان
یخ بسته چشمانش
گاهی رهگذری به پنجره می‌کوبد
گاهی گرد و غبار روزگار
رنگ ز رخسارش برده
پنجره تنها
چشم در چشم جاده بی انتها
پنجره ای که در او جا مانده خاطره‌هایی از او
دلنوشت و اجرا تورج توجی