در بارگاه امام رئوف با دلهای بیقرار تا طلوع

سلام پدر جانم 💚

در این چهارشنبه اندوه‌بار که تقویمِ آسمان، رنگِ شهادت به خود گرفته است، و سامرا، مهد غربتِ «هادیِ امم» مملو از ماتم است ؛ آن امامی که چونان نوری هدایتگر در تنگنای روزگار می‌درخشید و در پسِ پرده‌ی شهادتش، این داغ، چونان باری سنگین، بر شانه‌های مؤمنان نشست.
این چهارشنبه هم در این مشرقِ توسل، در این حریمِ پر از نور، در کنارِ قبله‌ی هشتم، آرامشی غریب حاکم می‌شود. اینجا، غربتِ امام هادی ، در سینه جای می‌گیرد، و اشکِ جاری بر گونه، هم‌نوا با اندوهِ زیارت‌کنندگانِ امامِ غریبِ خراسان می‌شود.
و اینجاست که ندای فطریِ انسان، از حنجرۀ دل برمی‌خیزد؛ نجوا با ضامنِ آهو، التماس به کرامتِ سلطانِ طوس و سوگوار شهادت دهمین نور هدایت قلمم را اشک ریزان بر مسند هر خط لنگان و خیزان می‌کشاند به این که بنالد ای امام جان رئوفم شما را  “ به حقِّ خونِ نوه جانتان سوگند، ای روحِ بلند ،مراتب! اکنون که مرز میانِ پنهان و آشکار، با مظلومیتِ خاندان ونسلتان شکافته شده، چه جایِ تأخیر است؟”
دعای فرج، دیگر این روز ها یک ذکرِ صرف نیست؛ سیمایِ اصلیِ زیارت جامعه است. آرزوی طلوعِ خورشیدی که این شبِ طولانیِ غیبت را به صبحِ صادقِ ظهور بدل کند. ما در این معبدِ نور، از امامِ غریب، به حقِّ امامِ غریبِ دیگر، تقاضا می‌کنیم که دستِ قدرتِ آل محمد (ص) به حرکت درآید.
بگذارید این اشک، که از داغِ امام هادی سرازیر شده، در این مکانِ پرفیض، به استغاثه‌ای عاشقانه برای ظهورِ امام زمانمان (عج) بدل گردد.

در بارگاه امام رئوف با دلهای بیقرار تا طلوع
فجر انتظار

#‌به_وقت_ساعت_هشت
#‌چهارشنبه_های_امام_رضایی

@‌jalasate_ostad