حسین آقا و دنیای من حسین عشق بی کران

بازم یه پیرمرد

با اشک و ناله و آه و درد

باز هتک حرمت و کوچه ها

قلب مهدی رو پر غصه کرد

شبونه اومدن

باز یه خونه رو آتیش زدن

باز تکرار کابوس و عذاب

اشک زهرا و داغ حسن

میون شعله ها تو غربت خزون

شیخ الائمه رو بردن کشون کشون

یه عده بی حیا میون خاک و خون

شیخ الائمه رو بردن کشون کشون

****

بغضه توی صداش

میریزه اشکش رو گونه هاش

با یاد زهرا و کوچه هاش

روضه میخونه چه دلخراش

یک چشمش اشکه و

یک چشم دیگش غرقه به خون

با یاد عمه جان زینب و

کربلا و داغ بی کرون

یاد اسارت و عذابِ ازدحام

یاد رقیه و خرابه های شام

به یاد اون همه درد بی التیام

یاد رقیه و خرابه های شام

****

میکشی نازمو

درِ گوشی میگم رازمو

اون روزی توی بازار شام

دیدم چادرِ نمازمو

شبها بیدارمو

دردِ دوریِ تو دارم

راستی باباجون میبینی این

لخته خون جای گوشوارمو

انقدر منو زدن کبوده دست و پام

از فرط گشنگی تار میبینه چشام

میخوام باشم منم مثل تو بی کفن

به موقع میرسی برای دفن من