بـه شــوق دیـدنـم بیـا ، بـهـار را بهـانـه کن به زخمه های تار خود سروده ام ترانه

بـه شــوق دیـدنـم بیـا ، بـهـار را بهـانـه کن
به زخمه های تار خود سروده ام ترانه کن

برای دل سپـردنـم ،به جای وعده ی وصال
پــرنـده ی رهیـده را ، اسـیر دام و دانه کن

شبی به گلشنم بیا ، خــزان بـاغ دل بـبین
بــه این تن نزار مـن ، نــگاه مرهمــانه کن

در ایـن سـرای بی کسی ، بـیا بـه باغ آرزو
مـیان بوتـه هـای گل ، دلم پر از جوانه کن

تـمام عـاشقانه ها، به غـنچه ی لبت بخوان
به غمزه ای نگاه دل ، به جان من روانه کن

شب و سکوت عاشقی ، بهــانه ی خـمار دل
بـیا به بزم عـاشقـان ، بـه قـلبم آشـیانه کن

نگاه پرشرار خود ، به روح خسته ام رسان
بـه تیـغ ابـروان خـود ، غـم مــرا نشـانه کن

بـه عشـق تـو ســروده ام ، غزل ز بام آرزو
تـو خـلوت شب مـرا ، فضــای شاعرانه کن

بیا برس بـه داد دل ، شـدم اسیـر مـوی تو
کمند گیسوان خود به روی شانه، شانه کن

#‌علی_فعله_گری

،.ｃ᭄
❉‌্᭄