شب به گلستان تنها منتظرت بودم باده ی ناكامی در هجر تو پيمودم منتظرت بودم

منتظرت بودم
#‌اهنگ زیبای
زنده یاد،داریوش رفیعی

شب به گلستان تنها منتظرت بودم
باده ی ناكامی در هجر تو پيمودم
منتظرت بودم، منتظرت بودم
آن شب جان فرسا من بی تو نياسودم
وه كه شدم پير از غم، آن شب و فرسودم
منتظرت بودم، منتظرت بودم
بودم همه شب ديده به ره تا به سحرگاه
نا گه چو پری خنده زنان آمدی از راه
غم ها به سر آمد، زنگ غم دوران از دل بزدودم
منتظرت بودم، منتظرت بودم
پيش گل ها شاد و شيدا
می خراميد آن قامت موزونت