آهنگ زمستون از علی سورنا

سردی ، شبی درختای بدون برگ غمگین کوچه شات

روی برگات آدما میرن ، غم میشینه توی چشات

سردی ، مثل خاکت توی دهن سردت

چیزی به جوز زهر تلخو ندادی

اِیزه یه نفس گرمو ندادی تو نتفه خفه کردی

بوته ای که میخواست گل بشه تو دل تو مردی خبر نداری

خردن مُده رو غول بعد ظاهر من ریشه دارم