آبی پرکلاغی بقلم جناب بهمن سامنی|بقلم بهمن سامنی

در بین مقالات، نویسندگان و ....
یکسال پیش / خواندن ۳ دقیقه
رنگآبی پرکلاغی نوشته بهمن سامنی
نشسته بودم روی صندلی قطار مترو داشتم فکر میکردم به اینکه هر کدوم از این آدما میرن به سمتی
و تلاش میکنند تا شب که برمیگردند به خونههاشون دوستشون داشته باشند...
همه تلاش می کنند برای همین دوست داشته شدن ..
واقعا دوست داشتن و دوست داشته شدن چقدر مهمه ؟!
قطارهای مترو ، هواپیماها ، ماشینها، کارخونهها ، تجارت خونهها ، پاساژها ، بازارها ، تاکسی ها ،
مسافرها ، انسانها و تمام کشورها ، دولتها و خلاصه کل جهان برای همین دوست داشتن و دوست داشته شدن دارند تلاش میکنند ...
همین دیروز زنی را دیدم زیرا آفتاب گرم صورتش سرخ و تفتیده شده بود بسکه حرارت آفتاب خورده بود ! یک لحظه چشم به چشم شدم باهاش ، باور کنید توی نگاهش موج میزد که توی اون لحظه زیر آفتاب داشت نفس نفس میزد و میدوید فقط برای اینکه در یک جایی از زندگی ` مردی ` دوستش داشته باشه ..!
شاید به حرفم بخندید ، باور کنید دلم براش سوخت .. انگار حس کردم تلاشش بی ثمره ..!
تو همین فکرا بودم که یه دختر فال فروش اومد یه فال گذاشت روی پام و رفت ..
پاکت فال رو برداشتم توی خیالم رفتم به روزیکه عاشقت شدم چقدر برام مثل همین پاکت فال پر از رمز و راز بودی و ناشناخته !
چقدر ذوق و شوق داشتم بدونم توی قلبت چی برای من داری !!
همینجور که مرورت میکردم ، دخترک فال فروش اومد سمتم گفت: عمو فالتو دیدی !؟ حالشو بردی ؟!
گفتم : نمیخوام بردار ببر !
گفت : خبر از باقی عمرت نمیخوای، نخواه !
نون برسون به سفرهیِ پر از خالی ما ، بی وفا !

دلم گرفت از حرفش ؛ لبخندی زدم به خوش زبونیش !
به خنده ای که روی لبم گذاشت اندازه یک خوراک ، خرج سفرهاش کردم و گفتم بهش دیگه به کسی نگو بیوفا ..!
گفت : عمو من عادت کردم کارِ هر روزمه این ماجرا !
گفت : ببخشید یه فالِ دیگه بردار !
یه رنگ دیگه اش رو بردار !
گفت : چه رنگی رو بیشتر از همه رنگ ها دوست داری ..؟
چیزی نگفتم ساکت بودم ، صدای گوینده قطار که می گفت به ایستگاه گلشهر نزدیک شدیم پخش شد توی سالن قطار ..!
از جام بلند شدم رفتم سمت درب خروجی دخترک گفت ؛ باشه حالا که نمیگی از چه رنگی خوشت میاد بگو از چه رنگی بیشتر بدت میاد !؟
ناخودآگاه گفتم : ` آبی پر کلاغی` ،
آبیِ پرکلاغی رنگیه که بیشتر از همه رنگ های
دنیا ازش بدم میاد !
با تعجب نگام کرد چندتا مسافرا حتی برگشتن به سمت من با یه طرز نگاه شبیه مسخره کردن !
دخترک شونشو رو بالا انداخت و چشماشو ریز کرد و گفت `آبی پر کلاغی` هم مگه داریم !؟
آبی آسمونی یا آبی دریا و از قطار همه رفتیم بیرون !
دخترک رو دیدم به یکی از بچه های دیگه بلند بلند می گفت ازش پرسیدم از چه رنگی بدت میاد میگه
آبی پرکلاغی ... و با هم خندیدن ..!
دارم از پله های مترو میرم بالا با خودم فکر می کنم به دخترکِ فال فروش ، شاید روزی بفهمه که رنگ آبی چشمهای کسی میشه باعث و بانیِ سیاهیِ پرکلاغی روز و شبهای ِ باقی عمرِ کسی ..!
میشه باعث سیاهیه پرکلاغیِ تموم فالهاش..!
خدا کنه هیچوقت نفهمه ...

بعد از تو من از تموم رنگها بدم میاد ..
از رنگ مشکی موهات از رنگ آسمون شبهام..
از رنگ قرمز حتی بدم میاد ...!
از اون روسری که هنوز آویزونه از رخت آویز کنارِ اتاق ...
بدم میاد از رنگ گلهای روطاقچهای ..
بدم میاد حتی از رنگ اون جایِ گلدوزی شدهیِ سجاده و
قرآن که باهاش قسم خوردی برام ..!
بعد از تو من از رنگ آبی بدم میاد ..!
از رنگ آبی دریا ، از رنگ آبیِ آسمونِ
خدا بخدا بدم میاد ..
بدم میاد از رنگ آبیِ پرکلاغیِ چشمات ؛
که زندگیمو دادن به باد ..!

✍ بقلم بهمنسامنی