فیلم سینمایی کنان بربر

×
تبلیغات
نقد و بررسی فیلم
نقد و بررسی فیلم
نقد و بررسی فیلم Conan the Barbarian
دهه ی 80 میلادی دوران اوج داستانهای تخیلی - اساطیری بود. در این دوران مضمون بیشتر1 فیلمهای تخیلی به این شکل خلاصه می شد که یک قهرمان ترجیحاً خوش قد و هیکل که احتمالا در بچگی خانواده اش را به آن دنیا فرستاده بودند، به جنگِ قاتل پدر و مادرش می رفت و اگرچه این دشمن قدرت ماورای طبیعی هم داشت اما قهرمان ما یک تنه جلوی آنها ایستادگی می کرد!. « کنان » که در سال 1982 با بازی آرنولد شوارتزنگر اکران شد دقیقاً بر پایه همین فرمول ساخته شده بود؛ قهرمانی بلند قد و بسیار ورزیده که یک تنه در مقابل دشمنان ایستادگی می کرد ( با آن شمشیر مضحک اما معروفش!). اما نکته ایی که هرگز تصور نمی کردم این بود که کسی روزی دوباره بخواهد سراغ داستان « کنان » برود و آن را احیاء کند. اما این خبر حقیقت داشت و امروز هم « کنان وحشی » با همان سبک و سیاق کلاسیک اش به سینماها بازگشته اما کارگردان در این بازسازی خلاقیت هایی هم خرج داده است که در ادامه به آن خواهم پرداخت. ابتدا داستان :

کنان ( جیسون ماموا ) در دهکده خودشان به خوبی و خوشی زندگی می کند اما با ورود کلار ( استفان لانگ ) به دهکده و نابودی آن ، همه چیز بهم می ریزد. کنان در این نبرد خونین شاهد مرگ پدرش ( ران پرلمن ) به دست کلار ( خلار ، 2خالار ، کالار یا هر چیز دیگر! ) است و به این ترتیب این صحنه برای همیشه در ذهن او ماندگار می شود تا زمانی که بتواند انتفام مرگ پدرش را بگیرد. کنان بعد از مرگ پدرش با دزدان دریایی و راهزن ها طرح دوستی می ریزد تا از این طریق به زندگی خود ادامه دهد اما هدف اصلی او از این روابط نزدیک شدن هرچه بیشتر به کلار و گرفتن انتقامش است. کلار در جدیدترین اقدام خود سعی در استفاده از خون راهبه ایی زیبا به نام تامارا ( ریچل نیکولز ) جهت استحکام بخشیدن به قدرت و توانایی های ماورایی خود دارد! ولی اینبار دیگر رگ غیرت جناب کنان به جوش می آید و تصمیم می گیرد تا وارد جنگی مستقیم با کلار شود تا هم انتقام پدر خدا بیامرزش را گرفته باشد هم اینکه اجازه ندهد تا تار مویی از سر خانم تامارا کم شود.

« کنان وحشی » روایتی کلاسیک و البته کهنه دارد. اتفاقات در فیلم به شکلی کاملا آماتور در کنار هم قرار می گیرند و همه را به یاد روایت های عجیب و غریب فیلمهای اوایل دهه 80 می اندازد. اینکه فیلمی بازسازی شده بخواهد به منبع اصلی خود وفادار بماند اتفاق بدی نیست اما این وفاداری نباید به تمام نقاط فیلم منتقل شود. سازندگان « کنان وحشی » می دانند که مخاطب آنها افراد جوان هستند و این تماشاگران جوان هم در چند سال اخیر ثابت کرده اند که علاقه ایی به بازسازی های خشک و خالی ندارند و ترجیح می دهند قهرمانان گذشته شان با شکل و شمایلی جدید به سینماها بازگردند ( بارز ترین نمونه را می توان فیلم « جان سخت : جانانه زندگی کن یا بمیر » دانست که بروس ویلیس در موقعیتی امروزی ولی در شکل و شمایل سنتی اش در فیلم ظاهر شد ) با اینحال « کنان وحشی » هیچ نکته جدیدی نسبت به نسخه کلاسیک اش ندارد و این مهمترین دلیل ضعف فیلم است چراکه هیچ تماشاگری را نمی توانید پیدا کنید که امروز به اکشن تلویزیونی دهه 80 علاقه داشته باشد.

اما اگرچه « کنان وحشی » در بحث فیلمنامه و روایت تغییری نسبت به گذشته نکرده اما در بحث خشونت کاملاً بروز است!. شخصیت ک3نان در این فیلم دقیقاً مانند نامش وحشی و بی رحم است!. این شخصیت تا می تواند انسانها را تکه پاره می کند و کوچکترین رحمی هم در کار نیست. وجود خشونت بسیار زیاد در « کنان وحشی » کاملاً آگاهانه در فیلم قرار داده شده و سازندگان هم تلویحاً اعلام کرده اند که خون و خونریزی فیلم مورد پسند طرفداران فیلمهای اسلشری قرار خواهد گرفت!. با اینحال اکشن فیلم کاملاً بهم ریخته و بی نظم است. صحنه های اکشن فیلم کاملاً ساده و تکراری هستند و در یک کلام می توانم بگویم که چشمان شما را خسته خواهد کرد. این اکشن با تدوین شلاغی و سر و صدای گوشخراش شمشیرها، باعث شده تا « کنان وحشی » حتی در این مورد از کنان کلاسیک هم عقب تر باشد!.نکته خنده دار در ارتباط با « کنان وحشی » این است که فیلم در اوج اکشن و سلاخی ، ناگهان به یک فیلم رمانتیک تبدیل می شود و آقای کنان هم احساس به خرج داده و دل به یار می بندد! متاسفانه سازندگان « کنان وحشی » به هیچ عنوان نتوانسته اند رابطه ی منطقی بین شخصیت های داستان ایجاد کنند و همه آنها کاریکاتوری بیش نیستند. بدترین شخصیت پردازی را باید در کنان جستجو کنیم. شخصیتی که حال و روز مشخصی ندارد؛ صبح قهرمان است ، ظهر جلاد است و شب ناگهان عاشق پیشه می شود!. این شخصیت چندگانه کنان شاید در اوایل دهه ی 80 طرفداران زیادی داشت اما آیا سازندگان متوجه این موضوع نشده اند که سلیقه مردم در این 31 سال تغییرات زیادی کرده و دیگر به شخصیت پردازی ضعیف که هیچ ، حتی به بازو دُرشت های سینما هم علاقه ایی ندارند؟

مارکوس نیسپل، کارگردان این اکشن بی سر و ته را مطمئناً کسانی که موزیک ویدئو های خوانندگان را دنبال می کنند به خوبی می شناسند. جدا از حرفه ی اصلی نیسپل که ساخت موزیک ویدئو بوده ، وی در چند سال اخیر دست به بازسازی آثار مشهور گذشته هم زده که از بین آنها می توان به « جمعه سیزدهم » و « کشتار با اره برقی در تگزاش » اشاره کرد. این ب4ازسازی هایی که