یه خاطره به یادمادنی از برف تبریز

من عاشق زمستانم
عاشق اینکه ببینمت در زمستان آرام راه می‌روی که سُر نخوری
که گونه‌هایت از سرما سرخ شده است
سر خود را تا حد ممکن در یقه‌ات فرو کرده‌ای
دست‌هایت در جیبت به هم مچاله شده
معصومانه به زمین خیره‌ای
چه قدر دوست داشتنی شده‌ای
حرفم را پس میگیرم
من عاشق زمستان نیستم
عاشق توام! پسر قشنگم