حواسمان باشد،???''

وقتی تصمیم گرفتم برم‌ استانبول، اطرافیانم منو ترسوندن که استانبول شهر بزرگیه،اولین بار با یه بزرگتر بری بهتره، دزد زیاده، خلافکار زیاده و و و... میدونم اینارو میگفتن که مراقب باشم اما اگر نمیگفتن هم من مراقب بودم چون میدونم همه جای اين دنیا خیر هم هست، شرّ هم... و باید حواسم به همه چی باشه. ولی گفتن این حرفا بجز اینکه منو بترسونه و انرژی منفی بهم بده تاثیر دیگه‌ای نداشت و چون از هر طرف انرژی منفی سمتم سرازیر میشد برای اولین بار واسه یه سفر استرس داشتم و میترسیدم. ینی دیگران از استانبول برام یه هیولا ساخته بودن و من هی خودمو دلداری میدادمو میگفتم تو از پسش برمیای و چن دیقه بعد میگفتم نکنه برم و بلایی سرم بیاد؟ این وسط مامان خیلی تشویقم میکرد و برخلاف بقیه سفرها که کلی بهونه میاورد این بار مشوق اصلی من خودش بود و بهم میگفت که از پسش برمیام... و خب منم طبق قولی که به خودم داده بودم ( اینکه جسور تر باشم ) رفتم و این سفر تبدیل شد به یکی از بهترین سفرهایی که تا الان رفتم و الان هی با خودم میگم دختر چه خوب شد که کنسلش نکردی و رفتی، انقد كه بهم خوش گذشت و تجربه‌ى بى‌نظيرى بود? و چون زبان هم بلد بودم اصن احساس غریبی نمیکردم و حس میکردم چندین ساله ساکن استانبولم =)))

یه جمله ای هست که میگه ما معمولا از چیزایی میترسیم که هیچوقت قرار نیست اتفاق بیفته، پس بدون ترس زندگی کنین :)

و در آخر میخوام ازتون خواهش کنم تو هر جایگاهی که هستین، ته دل آدمارو خالی نکنین. به آدما فرصت و اجازه‌ی کشف دنیای اطرافشون رو بدین، بجای اینکه بال آدمارو بچینین بهشون بال و پر بدین بذارین پرواز کنن و راهشونو پیدا کنن، مشوق آدم‌ها باشین و توی هر کاری که میخوان انجام بدن براشون آرزوی موفقیت بکنین و انرژی مثبت بفرستین، بذارین آدما ریسک کنن، بذارین جسور باشن...✨
خوشت اومد لــايــــــك كن،???!َ'