2. تفاوت رمز ارز ها با پول های کاغذی

پول دیجیتالی چیست؟
پول دیجیتالی، پولی است که ما به صورت فیزیکی آن را در اختیار نداریم و در فضای دیجیتالی و اینترنتی آن را مدیریت می کنیم. ماهیت پول دیجیتالی همان پول فیزیکی است، با این تفاوت که به شکل فیزیکی مورد استفاده قرار نمی گیرد. پول دیجیتالی امروزه در اقتصاد کشورها تحولات مهمی ایجاد کرده است.

نسخه دیجیتالی ارزهای رایج مدت زمان زیادی است که در کشورها در حال استفاده است. به عنوان مثال پول های فیزیکی در آمریکا فقط یک دهم پول کل کشور را تشکیل می دهد و اکثر سرمایه مردم و دولت در سپرده های مختلف بانکی به شکل الکترونیکی نگهداری می شود. در گذشته پول دیجیتالی صرفا محدود به ارزهای فیات و پول های پشتیبانی شده توسط بانک ها که خدمات الکترونیکی نام گرفته بودند می شد، اما مدتی است که رمزارزها راه خود را به پول های دیجیتالی و روش های معاملاتی باز کرده اند.

این دو شکل پول با اینکه هر دو بر بستر دیجیتال هستند و هر دو به شکل فیزیکی ارائه نمی شوند، اما تفاوت های بزرگی با یکدیگر دارند. اگر می خواهید درباره پول دیجیتالی و شکل های مختلف آن بیشتر بدانید، مطالعه ادامه مطلب را از دست ندهید.

پول الکترونیکی چیست؟
قبل از اینکه درباره پول الکترونیکی صحبت کنیم، لازم است درباره ارز فیات یا پول بی پشتوانه بدانیم. به زبان ساده، پول فیات یک واحد پولی است که ارزش آن توسط دولت صادر کننده ارز تعیین می شود. (مانند ریال ایران و یا دلار آمریکا) پول فیات نقطه مقابل پول کالایی است، پولی که پشتوانه ارزشی آن یک دارایی مانند طلا یا نقره است.

ارزش پول الکترونیکی با ارز فیات پشتیبانی می شود. به صورت خلاصه، پول الکترونیکی همان ارز فیات است که به شکل الکترونیکی و اینترنتی در آمده است. ارزش پول الکترونیکی همانند ارز فیات است. پول الکترونیکی ارزهای فیات را تا زمانی که از این شکل خارج و به شکل فیزیکی تبدیل شوند (به عنوان مثال با استفاده از دستگاه خودپرداز) به صورت دیجیتالی ذخیره می کند.

پول الکترونیکی همچنین مانند ارزهای فیزیکی حامی خود، دارای ماهیت قانونی و قابل اندازه گیری است و تقریبا تمام کسب و کارها و شرکت های ارائه دهنده خدمات کشور از این نوع پرداخت پشتیبانی می کنند.

پول الکترونیکی را می توان به دو دسته گسترده طبقه بندی کرد:

سخت
معاملات پول الکترونیکی سخت هنگامی است که از پول برای معاملات غیرقابل بازگشت استفاده شود. این معاملات دارای امنیت بالایی هستند و معمولا از طریق بانک ها انجام می شود.

نرم
پول الکترونیکی نرم برای معاملاتی که برگشت پذیر یا انعطاف پذیر هستند به کار می رود. کاربران در این نوع معاملات قادر به مدیریت دارایی خود حتی پس از پردازش پرداخت هستند. این مدیریت شامل لغو معامله، تغییر قیمت و دیگر موارد می شود. این تغییرات معمولا فقط تا مدت زمان کوتاهی پس از انجام معامله قابل انجام است. برخی سرویس هایی که این نوع خدمات را انجام می دهند شامل پی پال، کارت های اعتباری و دیگر موارد می شوند.

پول الکترونیکی نسبت به پول فیزیکی از مزایای مختلفی از جمله تاریخچه تراکنش ها، سریع و قابل انجام در هر زمان، رفع مشکلات پول فیزیکی تقلبی و امنیت بالا بهره می برد. اما در نقطه مقابل مشکلاتی نیز دارد. به عنوان مثال از آنجایی که پول الکترونیکی مستقیم با بانک ارتباط دارد، ممکن است در برخی نقل و انتقالات با توجه به شرایط با تاخیر مواجه شوید. همچنین مشکلات هک و نفوذ و کلاه برداری های اینترنتی از دیگر مواردی هستند که ممکن است برای دارندگان پول الکترونیکی مشکل زا باشد.

اما چندین سال است که نوع جدیدی از پول های دیجیتالی به نام رمزارزها یا ارز دیجیتال وارد زیرمجموعه پول های دیجیتالی شده است که از مزایای مختلفی نسبت به پول الکترونیکی بهره می برد. اما رمزارز ها چه تفاوتی با پول الکترونیکی دارند؟

رمزارز یا ارز دیجیتال چیست؟
رمزارزها مانند پول الکترونیکی به شکل فیزیکی وجود ندارند و بر بستر دیجیتالی فعالیت دارند. پس چه چیزی باعث تمایز ارز دیجیتال با پول الکترونیکی در کشورها می شود؟

تفاوت بزرگ ارز دیجیتال با پول الکترونیکی در این است که هرگز شکل فیزیکی به خود نمی گیرد. اگر شما از استفاده کنندگان پول الکترونیکی باشید، می توانید به راحتی به یک دستگاه خودپرداز مراجعه کنید و موجودی بانکی فیات خود را به شکل فیزیکی دریافت کنید. اما شما هرگز نمی توانید دارایی های ارزدیجیتال خود را به شکل فیزیکی دریافت کنید. ارزهای دیجیتال برای همیشه در یک شبکه دیجیتالی و اینترنتی باقی مانده و فقط از طریق پلتفرم های دیجیتالی معامله می شود.

رمزارزها مانند پول الکترونیکی این امکان را به کاربران خود می دهند تا به راحتی و با یک دستگاه موبایل و اتصال اینترنتی، وجوه مورد نظر خود را منتقل کنند و پرداخت های خود را