خداحافظ اي كوفه اي شهر غم

خداحافظ اي کوفه اي شهر غم
که درکام من کرده اي زهر غم
خدا حافظ ای مُهر و محراب من
گواه دل وچشم بی خواب من
خداحافظ اي سجده گاه علي
که چشم تو مانده براه علي
خداحافظ اي نخلها ، چاه ها
دگرنشنويد از علي آه ها
خا حافظ ای کوچه های خموش
نیاید دگر نان و خرما به دوش
خدا حافظ اي روزه ها، روزها
دعاها، مناجاتها، سوزها
خداحافظ اي نان خشک و نمک
خداحافظ اي ماجراي فدک
خداحافظ اي بي وفا دوستان
خداحافظ اي آتش و ريسمان
چه کردی تو ای ریسمان بادلم
نه دستم ببستی که پای دلم
خداحافظ اي کوچه ی پرز دود
خداحافظ اي داغ ياس کبود
خداحافظ اي زانوي دربغل
خداحافظ ای انتظار اجل
خداحافظ اي صبر لب دوخته
خداحافظ اي خانه سوخته
خداحافظ اي چشم حلقه به در
يتيم دوباره شده بي پدر
بگو جز غم جهل مردم نخورد
بگو در همه عمر گندم نخورد
نديده در ايام، چشم سحر
ز خورشيد چشمم سحر خيز تر
به شامم فلک آفتابي نداد
سلام علي کس جوابي نداد
بیا ای فروغ سعادت بیا
نجات علی ای شهادت بیا
بیا حق زحق نا سپاسان بگیر
علی از علی ناشناسان بگیر
خدايا زکارم گره وا شده
خدايا دلم تنگ زهرا شده
غم و دردم امشب به پايان رسيد
به زهرا بگوييد مهمان رسيد
خداحافظ ای بیت الاحزان یار
خداحافظ ای قبر پنهان یار
خداحافظی می کنم با همه
که چشم انتظارم بود فاطمه
رساندي تو اي کوفه جان بر لبم
مدارا کن اي کوفه با زينبم