شعر شب یلدا 🍉🍉🍉 قصه شب یلدا

من نگاه آن بچه را بارها دنبال کردم...
بارها دنبال کردم و تا دمِ درِ خانه اش رفتم...
وقتی به خانه کوچک با راه روهای باریک و تاریک با دیوار های غبار گرفته و سقف کوتاه با لامپ زرد بزرگی که وسط پذیرایی نصب شده بود رسیدم، وقتی به سکوت سنگینی که تمام فضای آن خانه را پر کرده بود دقت کردم، وقتی به چشمان پدری که از شرمندگی، خودش را پشت غضب و خشم پدرانه پنهان کرده بود نگاه کردم، وقتی به مادری که پای اجاق گاز زیر لب زمزمه ای از دعا و گلایه و شکایت داشت نگاه کردم،، متوجه شدم اون فقط به انارهای آبدار و قرمزِ چیده شده تو قفسه مغازه نگاه نمی‌کرد، متوجه شدم اون فقط از سر هوس بچگانه به هندوانه های دربسته ای که ممکن بود از شانس خوب یا بدش قرمز و شیرین یا سفید و بی مزه باشد نگاه نمی‌کرد...
او به هیایوی انسان ها نگاه میکرد...
به ذوق و شوقی که آدم ها برای برگزاری جشن شب یلدا داشتند نگاه میکرد...
به پدری که دست های قدرتمندش توان کشیدن آن همه بار میوه و آجیل و تنقلات را نداشت نگاه میکرد..
شاید با خودش فکر میکرد چقدر آنها خوشبخت هستند،
آه نه... دلم میخواست... دلم میخواست فریاد میکشیدم
و بهش میگفتم: تو فقط شاهد چند دقیقه از زندگی این آدم ها هستی،
گر کار تو نیکست به تدبیر تو نیست
ور نیز بدست هم ز تقصیر تو نیست
تسلیم و رضا پیشه کن و شاد بزی
چون نیک و بد جهان به تقدیر تو نیست
«ابوسعید ابوالخیر»
اما قطعاً او خیلی کوچک و نهیف بود...
او هنوز آنقدر بزرگ نشده بود که توانایی تشخیص این حجم از پیچیدگی زندگی را داشته باشد..
به راستی که اگر بزرگ شود، قد بکشد، و سن بلوغ را پشت سر بگذارد حتماً متوجه خواهد شد که خوشبختی را نباید در بیرون از خود جست و جو کند..
اما نه،،، اگر بزرگ شود، قد بکشد، و سن بلوغ را پشت سر بگذارد و تمام این صحنه هایی که در کودکی میبیند ، تمام این حسرت ها، آرزوها، نشدن ها و شکستن ها او را به یک انسان سنگ دل و پر از عقده بدل کند چه!!؟؟
آه که انسان چه زخم هایی را برای بزرگ شدن و بزرگ شدن باید متحمل شود!
✍️سحرسلیمی​
#‌شعر_یلدا #‌شعر_شب_یلدا #‌آهنگ_یلدا #‌شب_یلدا #‌شب_چله
شعر یلدا | آهنگ یلدا | آهنگ شب یلدا | شعر شب یلدا