Die Internationale (Wacht auf Verdammte dieser Erde) - 1910

بیسمارک (۱۸۱۵ – ۱۸۹۸) با ویلهلم اوّل (۱۷۹۷– ۱۸۸۸) اختلاف داشت. بیسمارک طرفدار روسیه و معتقد بود که روسیه کشور وسیعی است و نیروی انسانی فراوان و منابع زیرزمینی گسترده‌ای دارد و فناوری آلمان در کنار این امکانات آلمان را به قدرتی جهانی می‌تواند بدل کند. در آن زمان آلمان در کنار آمریکا قوی‌ترین کشور جهان بود. در سال ۱۸۷۲م. یک سال بعد از تحقق وحدت آلمان، قرارداد پیمان سه امپراتور (آلمان، روسیه و اتریش) را امضا کرد؛ امّا این اتحاد موفق نبود؛ چون میان روسیه و اتریش بر سر منطقه بالکان اختلاف بود و یک مثلث بحران در این منطقه میان روسیه، اتریش و عثمانی وجود داشت. به تدریج این اتحاد از هم گسیخته شد و بیسمارک به سمت ایتالیا رفت و آنجا را در کنار اتریش به‌عنوان متحد پذیرفت؛ در حالی که می‌دانست این دو کشور چندان قوی و در مواقع جنگ قابل اعتماد نیستند؛ بنابراین آلمان قصد داشت به‌تنهایی با انگلستان و فرانسه بجنگد و انصافاً هم هیچ کشوری در دنیا در هر دو جنگ جهانی، به اندازۀ آلمان ذخایر غذایی و تسلیحاتی برای همۀ جنگ نداشت. یعنی اگر ۱۰ سال دیگر جنگ ادامه می‌یافت، همچنان تسلیحات و غذا داشت؛ در صورتی که وقتی جنگ جهانی اول شروع شد، انگلستان فقط ۱۱ روز مواد غذایی داشت؛ زیرا مواد غذایی‌اش از مستعمراتش می‌آمد و خودش را گرفتار مواد غذایی نمی‌کرد و به سمت صنعتی شدن پیش می‌رفت که البته بعداً متوجه شدند که اشتباه کرده‌اند و در مواقع بحرانی به مشکل بر‌می‌خورند.

مأخذ:
سیاست اقتصادی بیسمارک، روزنامۀ دنيای اقتصاد


حالت اضافی اتهامی : genitivus criminis

volkslieder#
politische_lieder#
#‌زبان-آلمانی
deutsche_sprache#
#‌اللغة_الألمانیة
#‌زبان_انگلیسی