وقتی صحبت از چین و شهرهای پیشرفته ش میشه همه از شانگهای، پکن، شنزن، بیجینگ و ..

وقتی صحبت از چین و‌ شهرهای پیشرفته‌ش میشه همه از شانگهای، پکن، شنزن، بیجینگ و‌... حرف میزنن. این تصاویر مال یک شهر دیگهٔ چینه، یه شهری که من و‌ شما هیچوقت اسمش رو هم نشنیدیم! اسمش چنگد‌وئه! همینقدر آباد،‌‌ پیشرفته و زنده. (به پیاده‌راه عظیم سمت چپ در تصویر آخر دقت کنید.)

اتفاقی که توی چین افتاده بسیار شبیه گیلدِد ایج یا همون عصر طلایی نیویورک از دههٔ ۱۸۹۰ تا حدود ۱۹۳۰ هست. زمانی که آمریکا با رشد زیرساختهای ریلی و‌ قطار با چنان سرعتی ساخته شد که در عرض مدت کوتاهی بقیه دنیا در برابرش شبیه شهرستان و‌ دهات به نظر میومدن.

الان چین هم‌ همینطوره، با این تفاوت که وسعت این ساخت و‌ ساز و‌ پیشرفتش خیلی بیشتره. یعنی همزمان داره ۳۰-۴۰ تا نیویورک‌ میسازه و همه رو هم با قطارهای سریع السیر با سرعتهای ۳۰۰-۴۰۰ کیلومتر در ساعت به همدیگه وصل میکنه.

دولت مردان چین دنبال تبلیغ نیستن. سرشون تو‌ کار خودشونه و‌ هیچ ا‌ولویتی مهمتر از اقتصاد و‌ توسعه ندارن. این جماعت به واژه‌های عمل‌گرایی و‌ پراگماتیسم معنایی دوباره بخشیدن.

✍رشنالیست