موچی خانم، خرگوش خوشگلم

موچی خانم، خرگوش خوشگل و تک گوش من از سال 1398 عضوی از خانواده‌ی ماست. وقتی تک و تنها توی یک کوچه‌ی باریک در فاز یک شهر پرند پیداش کردم، خیلی ترسیده بود و از فرط گرسنگی اصلاً جون و پر نداشت.
همون موقع از دیدنش متعجب شده بودم، چونکه فقط یک گوش داشت! هنوز هم واسم سؤاله که اون یکی گوشش چی شده و چرا از بدنش جداش کردن.
از همون هفته‌ی اولی که اومدن خونه‌مون، خواهر عزیزم تمام مسؤولیتش رو برعهده گرفت. درحال‌حاضر موچی خانم تقریباً هر سه ماه یکبار چکاپ میشه. یکی از دندون‌های آسیاب موچی کج هست، به‌همین‌دلیل موقعی که گیاهان فیبردار می‌خوره ساییده نمیشه و رشد می‌کنه. همین موضوع باعث شده تا موقع چکاپ دوره‌ای، دندونش رو کوتاه بکنیم.
گوش موچی خانم (همون گوشی که کنده شده) تقریباً ماهی یکبار ترشحات عفونی داره که باید تخلیه بشه. به‌همین‌دلایلی که ذکر کردم، موچی نمی‌تونه به‌تنهایی و در طبیعت زندگی بکنه.
ضمناً غذای اصلی خرگوش «یونجه خشک» هست.

تاریخ فیلم‌برداری: 28 مهر 1402
پرند

#‌خرگوش #‌خرگوش_ماده #‌نگهداری_از_خرگوش #‌خرگوش_سفید