«آواز بی صدا؛ ترانه ای از جنس سکوت، پلی میان خاموشی و شنیدنِ بی واژه»

«گاهی زیباترین نغمه‌ها در سکوت متولد می‌شوند؛ جایی که کلمات خاموش‌اند اما دل‌ها می‌شنوند. این شعر، دعوتی است به شنیدن صدای درون، به لمس آرامش پنهان در میان هیاهو، و به کشف موسیقی خاموشی که تنها با قلب شنیده می‌شود.»