تو هم شراب خودی هم شراب خواره ی خود

حوالی خیابانهای انتظار
نیامدنت را
بی وقفه قدم میزنم
با چشمانی که در هوایت
همه سوی شهر را با دلهره رصد می‌کند
و با اشتیاقی که سر می‌رود از چشمانم
دوست داشتنت را هر روز
دوره میکنم
تو نمیایی..
و ضربان قلبم
روی دلشوره ی نیامدنهایت
خطی ممتد را نقاشی می‌کند.

✍️شهلا اسدپور