شعرے بسیارزیبا ازعباس فرخ وندکپشن دلنوشته اے از خودم...

نفسم بند مے آید تا این را به اوبگویم
اما به اوبرسانید
این روزها کلامے دیگر از دهانم خارج نمیشود
غرق سکوتم مثل خودش
اما
اگر روزے دید دیگرے دستم را دردستانش گرفته
بغض نکند
خودش رامقصر نداند
به او بگویید من مقصر بودم
دل به کسی باخته بودم که میدانستم براے من نخاهد شد
اما این دل خانه خراب باورنمیکرد
به اوبگویید
چشم هایش راببند و آرام ازکنارم بگذرد
به اوبگویید
او براے اینکه از تودست بردارد
دل که نه جان کند
اوهرکارے کرد که عشقش راثابت کند
اما تو
آخرهم باور نکردے...