نوحه هفتاد و دو پروانه، حسین فخری - (نسخه کامل)

هفتاد و دو پروانه، حسین فخری - (نسخه کامل)


هفتاد و دو پروانه ، پروانه ی فرزانه شمع رخ حق دیدن ، رفتند چو مستانه

رفتند همه مه رویان ، لا حول و لا گویان آن منزل توست نی این ، رفتند از این خانه

از ساغر دل داده ، مدهوش و افتاده از پیر خراباتش ، تا کودک دردانه

پیراهن خود بینی ، از تن بدر آوردند تا که نشود حایل ، بین خود و جانانه

رفتند چو کبوترها ، مستانه و بی پروا باآنکه بدانستند ، دامی است و بی دانه

چون نی که فنا باشد ، در عین بقا باشد ا ز کالبد خاکی ، تا کودک شش ماهه

خواهی که شوی کامل ، آن مرحله ها طی کن زین سلسله ها سالک ، خالی نکند شانه

هفتاد و دو پروانه ، پروانه ی فرزانه شمع رخ حق دیدن ، رفتند چو مستانه

رفتند همه مه رویان ، لا حول و لا گویان آن منزل است نی این ، رفتند از این خانه

#‌مداحی
#‌نوحه #‌محرم
#‌حسین_فخری #‌نوحه_فخری
#‌نوحه_هفتاد_دو_پروانه