هرمز چهارم ساسانی شاهنشاه ایران قسمت 1

هرمز چهارم یا اورمزد چهارم (به پارسی میانه: 𐭠𐭥𐭧𐭥𐭬𐭦𐭣‎) یا هرمزد در شاهنامه، از سال ۵۷۹ تا ۵۹۰ م. شاهنشاه ایران و انیران از خاندان ساسان در ایران‌شهر بود. او پس از پدرش، انوشیروان دادگر بر تخت شهریاری نشست. در منابع ایرانی و اسلامی پس از سرنگونی ایران‌شهر، از او به عنوان پادشاهی دادگر یاد شده‌است.
در دوران شاهنشاهی هرمز، تعداد زیادی از اشراف و موبدان به قتل رسیده و از قدرت آنان در صحنه سیاست ایران‌شهر کاسته شد و از سوی دیگر با پشتیبانی او از دهقانان، باعث افزایش قدرت آنان شد. گفته شده که او در طول دوران پادشاهی‌اش در ایران‌شهر در سفر بود تا به شخصاً از نزدیک به چگونگی مردم رسیدگی کند.
از مهم‌ترین اتفاقات شاهنشاهی هرمز چهارم، حمله گوگ‌ترک‌ها به استان‌های شرقی شاهنشاهی ساسانی بود. با این حال بهرام چوبین، اسپهبد معروف ایرانی، در نبردی آنان را به سختی شکست داد. این اتفاق باعث شهرت بهرام شد که در نهایت رشک هرمز را برانگیخت و او بهرام را از عنوان اسپهبدی خلع کرد. تصمیم هرمز خشم بهرام چوبین را برانگیخت و او سر به شورش برداشت. از آنجایی که او یک فرد نظامی بود، سربازان ساسانی نیز از اسپهبد در برابر شاهنشاه طرفداری کردند و بهرام به سمت تیسفون به راه افتاد. اما پیش از رسیدن او، ویستهم و بندوی، احتمالاً با همکاری خسرو پرویز، هرمز را از سلطنت برکنار و کور کرده و در نهایت او را کشتند