دیوان حافظ غزل 51 - نسخه کامل

لعلِ سیرابِ به خون تشنه لب یار من است / وز پی دیدنِ او دادنِ جان کار من است
شرم از آن چشمِ سیه بادش و مژگان دراز / هر که دل بردنِ او دید و در انکارِ من است
ساروان رَخت به دروازه مَبَر کان سرِ کو / شاهراهیست که منزلگهِ دلدارِ من است
بندهٔ طالعِ خویشم که در این قحطِ وفا / عشق آن لولیِ سرمست خریدار من است
طَبلِهٔ عطرِ گل و زلفِ عبیر افشانش / فیضِ یک شَمِّه ز بوی خوشِ عطارِ من است
باغبان همچو نسیمم ز درِ خویش مران / کآبِ گلزارِ تو از اشکِ چو گلنارِ من است
شربتِ قند و گلاب از لبِ یارم فرمود / نرگس او که طبیبِ دلِ بیمارِ من است
آن که در طرزِ غزل نکته به حافظ آموخت / یارِ شیرین‌سخنِ نادره‌گفتارِ من است

#‌حافظ #‌ادبیات #‌ادبیات_فارسی #‌فارسی #‌فرهنگ #‌فرهنگ_و_هنر #‌شعر #‌غزل #‌قصیده #‌دیوان_حافظ #‌موسیقی #‌عشق #‌عرفان #‌شکّرشکن #‌شاعر #‌قند_پارسی #‌زبان #‌هنر