غزلخوانی پر آه و شور با غزلی لطیف از جناب فخرالدین عراقی

دکلمه ای بسیار زیبا از عارف و شاعر قرن هفتم هجری قمری فخرالدین عراقی





عراقی » دیوان اشعار » غزلیات »
غزل شمارهٔ ۱۹۰

افسوس! که باز از در تو دور بماندیم

هیهات! که از وصل تو مهجور بماندیم

گشتیم دگر باره به کام دل دشمن

کز روی تو، ای دوست، چنین دور بماندیم

ماتم زدگانیم، بیا، زار بگرییم

بر بخت بد خویش، که از سور بماندیم

خورشید رخت بر سر ما سایه نیفکند

بی روز رخت در شب دیجور بماندیم

از بوی خوشت زندگیی یافته بودیم

واکنون همه بی‌بوی تو رنجور بماندیم

روشن نشد این خانهٔ تاریک دل ما

از شمع رخت، تا همه بی‌نور بماندیم

ناخورده یکی جرعه ز جام می وصلت

بنگر، چو عراقی، همه مخمور بماندیم
#‌شعر

#‌دکلمه

#‌خوانش_غزل

#‌غزل

#‌شاعرانه

#‌ادبیات

#‌شعر_کلاسیک

#‌دکلمه_فارسی

#‌غزل_خوانی

#‌شعر_عاشقانه

#‌شعر_معاصر
#‌Poetry

#‌Recitation

#‌PersianPoetry

#‌Ghazal

#‌SpokenWord

#‌PoetryReading

#‌PoetryLovers

#‌ClassicPoetry

#‌RomanticPoetry

#‌PoemPerformance